Dit ga ik missen als ik weg ben (Ecuador) - top 5
Blijf op de hoogte en volg Nelleke
28 Augustus 2015 | Ecuador, Quito
Voor een dollar krijg je een halve kilo aardbeien, twintig bananen of tien broodjes, vier rollen wc-papier, een illegale kopie van een nagesynchroniseerde slechte actiefilm of een zelfgemaakte cd van een lokale straatmuzikant. Je kunt ook een uur met de bus, tien minuten met de taxi of twee uur internetten of je beltegoed opwaarderen (dat kan hier per dollar).
Vermenigvuldig je dollars en je kunt lunchen voor $2; naar de kapper voor $3,50; schoenen kopen voor $8 en een maand een kamer met eigen badkamer bewonen voor $100.
2. Ik ben niet gek, ik ben een … bushalte! Dit ga ik missen:
Gewoon ergens aan de kant van de weg gaan staan en je hand opsteken als er een bus langskomt. Waar dan ook, hoe laat dan ook en waarheen je ook wil: het kan altijd! Je hoeft nooit langer dan tien minuten te wachten tot er één langs komt die je in ieder geval een heel stuk de goede kant op kan brengen. Voor $0,25 uiteraard.
Dat wordt wennen (en plannen!) aan het principe van “dienstregeling” en hoe snel je OV-chiptegoed verdampt!
3. Fruit fruit fruit fruit fruit! Dit ga ik missen:
Op de markt rondlopen met wel 368 soorten exotisch fruit in alle kleuren, vormen, afmetingen en smaken die je je kunt voorstellen. Of niet. En dat alles ook nog voor een habbekrats!
En dan is het ook bijna allemaal beschikbaar in de vorm van “jugo” (sap), van één soort fruit of verschillende soorten bij elkaar.
Dat wordt geheid een “Is dit alles?”-gevoel op de fruitafdeling van de Hollandse supermarkt! :P
4. Geen boodschappen doen. Dat zeg ik: gewoon niet!
Voor iemand die helemaal niet van winkelen houdt, is Quito ideaal. Je kunt hier werkelijk al-les op straat kopen: schoenveters, wc-papier, vliegenmeppers, hobbelpaarden, wierook, gemalen koffie, de krant of een spidermanpak, “tweedehands” telefoons, tandpasta, een nieuwe outfit voor je hond, een panamahoed, vlaggen, wondermedicijnen tegen… tsjah, alles eigenlijk, maar vooral tegen waar jij op dat moment last van hebt, afstandsbedieningen en tv-antennes.
Je hoeft op straat sowieso nooit honger te lijden, maar ook in de bus naar bestemmingen buiten Quito komt het eten vanzelf langsgelopen: verkopers met fruit, brood, kip met rijst, koekjes en koude flesjes drinken vullen het gangpad bij elke stop.
5. Elke dag chaos & een ongeregeld leven.
Er bestaat hier niet zoiets als: “Dat kan niet waar zijn.” Alles kan, want, zoals de Ecuadoranen zelf zeggen: “Dit is Ecuador!” Er is geen ontkomen aan, op je werk, thuis of op reis: je moet altijd bijsturen, omgooien, inspringen en improviseren. Je weet het nooit, en al heeft dat heus niet altijd alleen maar positieve gevolgen, het houdt je aandacht er wel bij en het levert vaak situaties op die je met een brede glimlach onze eigen organisatie- en controledrang doet relativeren. En waarderen.
Nu is het afwachten hoe het me afgaat met die Ecuadoraanse visie omringd door Hollandse structuur en controle. Ik reken in ieder geval op een paar verkeersboetes omdat “of het mag” hier niet telt “als het kan”, maar eigenlijk ook niet “als het niet kan”.
~ Voor mijn project Imagine all the people werk ik voor een paar jaar in verschillende landen als vrijwilliger en met mijn verhalen wil ik mijn nieuwsgierigheid en enthousiasme voor verdwalen aan anderen overbrengen, en ze inspireren om buiten "mag niet, kan niet, lukt niet, gaat niet" te durven denken. Droom! En doe er iets mee. Het ergste wat er kan gebeuren is, dat het niet lukt.
Bovendien hoop ik dat mensen zich door mijn verhalen met een niet-Hollandse horizon ook soms af gaan vragen: “Hoe doen wij dat en waarom?” of denken “Dit is fijn hier!” of juist niet, en hopelijk: “Ik ga ook iets doen op mijn manier”. Geen bescheiden doel, maar: “The ones who are crazy enough to believe that they can change the world, are the ones who do.” De wereld een beetje beter maken en anderen inspireren om op hun manier hetzelfde te doen; daar gaan we! ~
~ Doe mee! :D Like de facebook pagina, deel de verhalen of doe een donatie en ... nou ja, spullen kun je niet winnen, maar je wordt wel deel van deze "olievlek" van positieve bewustwording die dankzij jou een beetje groter wordt! Dat is ook een beetje winnen, toch? :P Alvast bedankt! (Facebook: www.facebook.com/pages/Project-Imagine-all-the-people/210147532462086) ~
-
11 November 2015 - 15:53
Mama:
Lieve Nel, Het was al leuk om je verhalen te lezen maar nu extra. Heerlijk herkenbaar en begrijpbaar. We genieten nog steeds na en mijn eerste blad van het foto boek is al klaar (ha ha) liefs mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley