GAAP GAAP Lissabon...

Entao (Jullie zullen je onderhand wel afvragen wat dat betekent! Het is mijn stopwoordje hier: DUZ!) weer veilig teruggekeerd in Arcos na 3 dagen Lissabon met geweldig uitzicht en een errug saaie bijeenkomst, maar zoals gewoonlijk eerst even de gebeurtenissen van het weekend! Vrijdag kwam de Duitse vrijwilligster aan die in de plaats van Roberto gaat komen. Haar organisatie had voor haar een reis geregeld om voordat het project begint een kijkje te nemen op de plaats waar je terecht komt. Beetje een dramatische reis gehad en bagage verloren, dus dat viel nogal tegen. Toch nog met zijn allen richting een pizzeria want Fernando en Fernanda hadden ons daarvoor uitgenodigd. Ook Diana ging mee en dat was wel weer eens leuk want die hadden we al een hele tijd niet meer gezien. Met haar dan dus ook wat gedronken in Casa des Artes en daarna ons bedje opgezocht. Zaterdag gingen Roberto en Gaelle naar een hip-hop-concert in Porto. Ik zag dat sowieso al niet zo heel erg zitten, en daar kwam nog bij dat we zaterdag de eerste wedstrijd hadden met ons team in Paredes de Coura, waar ook het festival had plaatsgevonden. Om 2 uur vertrekken bij de sporthal. Eerst met zijn alleen een uur lang langs alle huizen van iedereen die meespeelde en daarna de kronkelbergweg ingeslagen. Om 4 uur moesten we spelen en om half 4 stonden we voor de deur van de sporthal. Half uurtje warmdraaien en beginnen maar! 10 minuten spelen, 5 rust, 20 spelen, 10 rust, 30 spelen, einde. Officieel is het anders maar we speelden alleen maar vriendschappelijk. En na een uur was de stand 2-1 voor de thuisploeg! Ik troost mij maar door vol te houden dat alle doelpunten gemaakt werden in de tijd dat ik als wissel zat... Terug in ons busje en een stuk rustiger door de bochten dan op de heenweg. Wie heeft er honger dan? Hhhhmmmmja we lusten wel wat, want het is intussen alweer een uur of 6. Even stoppen bij een pizzeria dus en na ons diner weer verder met de reis. De volgende halte was het hoogste punt van Paredes de Coura, waar je over een heel groot stuk heuvellandschap kon kijken. EN met een bijna-zonsondergang dus erg mooi. Daarna dan toch echt naar huis en onderweg erg veel lol en muziek tot aan de sporthal. Ciau ciau, daar weer op de motor gesprongen en terug de berg op. Half 9 alweer, muziekje en tas uitpakken, pyama aan en wekker zetten want zondagochtend weer spelen. Pfieuw dat viel dus nogal tegen, kon er niets van en ben dus halverwege de wedstrijd maar gaan verdedigen. Na het partijtje teruglopen met 2 andere spelers, die die middag in het «stadion» van Arcos naar een wedstrijd wilden gaan kijken. Ow is goed hoor! Moet alleen niet vergeten te tanken want anders sta ik dadelijk weer zonder benzine! 3 uur voor de supermarkt want de wedstrijd begon om 4. Terug douchen dus en lunchen, daarna weer naar het dorp. Toch maar een blikje ice-tea en een pakje mini-donuts gekocht om bij de rivier te gaan laten verdwijnen want het begon pas om 5 uur. Wreed hoor, 2e divisie voetbal en op de tribune erg veel oude mannetjes die precies wisten hoe hun club eigenlijk zou moeten spelen. Na de wedstrijd een pizzapunt oppikken (joh ik heb wel 3 dagen pizza gegeten!) en daarna maar weer terug naar ons huisje want er moesten spullen gepakt worden voor Lissabon. Bij de garage aangekomen: huttutttuuttt... stil... DAMN vergeten te tanken! Zucht maar hopen dat ik donderdag niet naar centro jovem hoef dan. Na het pakken van de tas met zijn allen wat gaan drinken want misschien was het de laatste keer (tot november) dat we Barbera zagen. (Was dus de Duitse vrijwilligster). Daarna wekker zetten want de bus naar Lissabon vertrok om kwart voor 9. Gaelle kon ons wel wegbrengen naar het busstation. Half 9 vertrekken? Jep! Tot morgen dus. Maar toen we om half 9 de auto wilden starten, bleek dat de accu leeg was. YVON! Die bracht ons met haar auto naar het busstation, waar we precies 30 seconden hadden om onze spullen in te laden en ons kaartje te betalen. Bus bus bus tot we om kwart voor 3 op station Oriente stonden. Ow roberto, heb jij het adres? Jep! Dus gaan we even bij een taxi vragen waar we heen moeten. Haha 40 minuten vanaf het station. Doen we dus niet, maar waar moeten we dan heen? Kweenie, eerst naar de WC. Daar de telefoon gebruikt om Paulo te bereiken maar die had zijn gsm uit staan. Dus? Vragen bij een busloket. Hmmmneej kan je beter bij een treinloket vragen. Hmmmmneej vanaf hier gaan er geen treinen naar Pragal, moet je eerst met de metro. Pffff het leek nogal op Asterix en Obelix op zoek naar de vrijgeleide A38... Daarom dus een broodje tonijnsalade (VOOR 3 EURO!!!) voor wat energie en op zoek naar de goede metro. Die moesten we dus ook 2 hebben, natuurlijk namen we de tweede in de verkeerde richting en toen waren we in arreiro. Vanaf Arreiro een trein naar Pragal en daar eens vragen naar de Pousade de Juventude. Uhm, das niet zo ver hiervandaan... 10 minuutjes lopen en steeds maar in die richting. 25 minuten en 6x vragen later stonden we dan voor de deur. Dat waren dus 9 uren onderweg... De pousada zag er erg mooi uit en we hadden een adembenemend uitzicht over Lissabon. Erg leuk was dat er een stuk of 8-9 mensen waren van de eerste informatiecursus. 's Avonds eten: Spaghetti met vlees maar dit kon zelfs ik niet echt waarderen. Daarna had eigenlijk niemand meer zin om op zoek te gaan naar een bar en daarom in de Pousada wat bijgekletst en wat gedronken. Dinsdag begon de bijeenkomst officieel dus om 10 uur konden we beginnen. Eerst ontbijten met een broodje en yoghurt OF een appel en niet allebei want anders was er niet genoeg (?????) en daarna naar de meetingroom (jawel...) Nogal saaie mensen in vergelijking met Paulo en Lara van de eerste bijeenkomst (maar eigenlijk ook in vergelijkin met 95% van de overige portugese bevolking. En daarom een lange dag praten over dingen die we eigenlijk allemaal al van elkaar en van onszelf wisten. Tussen 5 en 7 dus maar het dak opgeklommen vanaf ons balkonneteje, want helemaal bovenop de pousada was het nog veel mooier en kon je tot aan de volgende brug kijken. Vanaf daar dus de zon zien ondergaan met een Griekse en een Italiaan en daarna een beetje bang naar de eetzaal om te kijken wat we daar kregen voorgeschoteld. Spaghetti bolongese die volgens mijn Italiaanse collega's geen spaghetti bolognese was, maar voor mij alles beter dan het avondeten van de dag ervoor... Daarna met zijn allen richting de boot die ons naar Lissabon kon brengen (we zaten dus in een soort voorstad) en naar Barro Alto. Nu de zomer zowat voorbij is (officieel dus, want het blijft nog steeds een graad of 28...) zijn er dus wel een heel stuk minder mensen daar! Om half 2 daarom de boot weer terug, 40 minuten wandelen naar de pousada, ice-tea uit de automaat en klim klim mijn stapelbed in. De volgende dag om 10 uur beginnen, deze morgen zouden we het gaan hebben over Capital Futuro: een project dat je zelf kan gaan bedenken na je tijd als vrijwilliger. Dus echt alles behalve nuttig want we kregen alleen maar voorbeelden van projecten die andere vrijwilligers hadden bedacht en de weinige informatie die we over de regels kregen, hadden we al tijdens de eerste bijeenkomst besproken. Pfffff om half 1 konden we lunchen en daarna spullen pakken om ons op onze terugreis te storten. Lopen - Trein - Metro - Metro - Lopen - Bus en om half 11 weer in Arcos, waar Fernando ons op kwam halen omdat de auto nog steeds niet gemaakt was. Hallo gaelle, hoe was het hier? Alles goed verlopen, wij zijn moe en daarom na een warme chocomel mijn bed in gedoken. Gisteren om 8 uur begonnen met werken, maar echt een en al gaarheid want toen ik onder de douche wilde stappen merkte ik dat er geen warm water was. Echt echt echt geen zin om een koude douche te nemen en daarom maar direct naar mijn ontbijt en daarna naar de Jardim. In mijn pauze dus 2,5 uur bijgeslapen en een warme douche genomen, geluched en daarna kon ik er toch wel weer tegenaan. Tot 6 gewerkt, om 7 weer terug in Pousadinha waar ook Stefano bleek te zijn teruggekeerd van zijn examenreis naar Italie. Een goed excuus dus om met zijn allen pizza te gaan maken. Pizza met salade en na de afwas kwam Nuno langs. Dat was al echt weer heel erg lang geleden! Hij ging eerst met Roberto wat te drinken halen in het dorp en daarna kwamen ze terug MET drinken en een gitaar. Hihi, spelen dus! Om 2 uur toch maar weer gedag gezegd en vanochtend om 10 uur beginnen. Berichtje plaatsen nu dus en dadelijk naar het tankstation voor een litertje benzine... Morgen kunnen we weer spelen in de sporthal en verder hebben we eigenlijk weinig plannen voor het weekend omdat iedereen door zijn zakgeld heen is. Volgende week begint het transport met de gehandicapten weer dus dan blijf ik niet meer de hele dag in de Jardim. We zullen wel weer zien wat we tegenkomen! Voor nu een hele goede middag en tot het volgende berichts! Dag dag en de groetjuhs, Nel