Of ik me verveel...??? - Reisverslag uit Arcos de Valdevez, Portugal van Nelleke Reckers - WaarBenJij.nu Of ik me verveel...??? - Reisverslag uit Arcos de Valdevez, Portugal van Nelleke Reckers - WaarBenJij.nu

Of ik me verveel...???

Door: Webmaster

Blijf op de hoogte en volg Nelleke

07 November 2005 | Portugal, Arcos de Valdevez

Een goedemorgen dames en heren, hier weer nieuws van het Portugalfront. Een beetje verlaat, dat wel, want vrijdag ben ik met Roberto mee naar het vliegveld gegaan om 'm uit te zwaaien en daarom had ik geen vrij uurtje meer om te gaan zitten typen.

Jah de vrijdag was wel zo ongeveer verlopen als gepland: Trainen, uit eten en naar Ponte de Barca... alleen waren we zo laat klaar met eten dat we pas om 12 uur in de bar arriveerden waar Nuno speelde met zijn band. Was trouwens erg gezellig, met Fatima, Anabela en Monica en verder alleen Roberto, Stefano, Gaelle en ik. Maar in de bar geen tokkeltijd meer voor mij dus. Zaterdag waren er 2 Franse vrijwilligsters uit Viseu op bezoek en ook Cecile kwam Roberto een laatste keer gedag zeggen. Zaterdag eerst gevoetbald en daarna met zijn allen gekookt en gegeten, wat gedronken in een bar en wat gespeeld met Nuno die langskwam met een fles wijn. Zondag werden we om half 3 wakker, maar omdat de klok een uur vooruit werd gezet, leek het nog erger... weer een typische uitrustdag gedaan en hoeden geknutseld voor de »dag van de heksen« maandag. Cecile moest de bus hebben van half 10, maar na 10 minuten stonden zij en Roberto weer voor de deur van pousadinha... De klok moest dus een uur teruggezet worden en het was pas half 8! We moesten nog naar Casa des artes omdat we nog steeds geen factura's hadden voor oktober en de maand eindigde op maandag. Daarom met zijn allen in de auto richting beneden en na een warme chocomel (want de regen is opgehouden, maar de kou begint net...) weer de berg op. Maandag was het dus halloween erg leuk met een heksen-juffrouw in de jardim die een eng gezicht uit een pompoen ging snijden en vleermuis-popcorn-schaaltjes om mee te nemen naar huis. Daarna echt associaal hard getraind en toen kwam ik Nuno na de training tegen in de sporthal. »We gaan spelen in een bar, maar ik kom nog wel langs in Pousadinha, goed?« Mij alles goed, ik ga nou mijn busje halen de berg op. Absoluut gebroken daar aangekomen, wat avondeten en een warme douche en toen stond Nuno inderdaad al voor de deur. »Vamos tocar!« Jep maar vandaag niet, ik dacht dat we woensdag gingen spelen? Jah maar nou gaan we oefenen! Maar dat is helemaal niet nodig, man ik ben afgewerkt!! Heuj maar Roberto is hier nog maar 3 dagen, morgen heb je een hele dag vrij om uit te rusten... Pffffffffff... ok ok ok, ik sleep mezelf wel de trap op om mijn gitaar te halen. Rond een uur of 11 waren we binnen en rond half 1 begonnen we met spelen. Het was wel heel stoer, want er waren nogal wat mensen binnen omdat het 1 november vrij was. Uiteindelijk werd er volop meegezongen en hebben we tot een uur of 4 zitten spelen. Daarna nog wat stukjes van dvd's gekeken en toen echt weer naar boven. Dinsdag dus weer een gat in de dag geslapen, 's middags de 2 franse vrijwilligsters uitgezwaaid en daarna 's avonds maar weer eens onze kebabman opgezocht. Woensdag hebben we weer in de bar gespeeld, maar we waren alweer zo laat dat er al een heleboel mensen naar huis waren. Voor een klein clubje toch nog een uurtje of 3 gespeeld (was wel anders maar ook bijzonder) en weer veel te laat richting auto. En halverwege de weg naar huis: hut-tut-tut-klunk! Wasdattan??? OW volgens mij hebben we geen benzine meer! Hihihi, jah, dan gaan we maar te voet. Maar ik heb geen zin! Niemand had zin maar niemand had ook een alternatief. Gelukkig kwamen Nuno en Albino al na een minuut of 2 de berg opgekacheld en we konden bij hen instappen voor een lift naar Pousadinha. Een warme chocomel en... morgen is alweer de laatste dag he? Jupz, donderdag italiaanse pasta als diner met Fernando, Fernanda, Sara, Monica, Anabela en Fatima. Tijd voor de cadeautjes, ik had er een liedje van gemaakt (in het Portugees want Roberto verstaat alleen Portugees en Italiaans) en met gaelle had ik een soort collage gemaakt van zijn tijd in Portugal. Roberto liet mij zijn herrie-maak-djembee met een boodschap bovenop geschreven. Stefano hadden we eigenlijk al een week niet gezien en die was dan ook gelijk na het eten naar boven gegaan. Vrijdag ging Roberto's vliegtuig om 1 uur en ik kon dus in mijn vrije tijd met hem en Vitor meer naar het vliegveld in Porto. Wat ontzettend vreemd was dat! De hele weg »weet je nog dit« en »toen we dat« en toen waren we er al. Pffff gunk! Nouweh... daar ga je dan! 3x slikken en nog 3x meer (niet dat het hielp, maar goed) en tot in december toch? Jah... dikke knuffel en goede reis! Terug in ons busje en daarna aan het werk maar dat was niet zo geslaagd. Vrijdagavond weer gitaren met sara en ik had al mijn was-kleren maar meegenomen want er droogt dus HELEMAAL NIETS op het droogrek in de garage. Bij Fernando en Fernada dus mijn wasje gedraaid en gedroogd en meteen daarna weer naar boven want de energiemeter stond al een tijdje op 0. Zaterdag moesten we de kamer opgeruimd hebben want Barbara kwam 's middags aan. En het was ECHT NODIG om er eens flink aan te gaan werken!!! Om half 9 de wekker gezet dus en om half 10 aan het vegen, poetsen, dingen weggooien en schrobben. Al binnen en uur was alles zoals het zijn moest, tijd om iets te bakken. Ik ging de chocoladecake uitproberen waarvan Isabelle van de Jardim mij het recept had gegeven. Daarna alvast eens kijken op welke dag ik welke steden wilde gaan kijken volgende week, want op zondag begin ik mijn reisje in Portugal. Daarna de cake uit de oven, of ik ook meel of boter had gebruik op het bakblik??? Hmmmmmneuj... daar bleef dus een zwart laagje op achter maar verder mocht ik toch erg tevreden zijn. Na de cakebak-actie weer richting de sporthal, een erg vreemde wedstrijd gespeeld want iedereen was boos op iedereen en het laatste kwartier speelden we in blokjes van 15 seconden omdat dan de volgende speelster weer op de grond lag na een overtreding. Herrie dus, en na het spelen weer naar huis om te kijken of Barbara goed was aangekomen. Dat was het geval maar ze was nog steeds erg moe, dus wilde even uitrusten voor we wat gingen drinken met Fatima en Anabela. Bovendien was er in Casa des Artes een concert van een zanger die hier heel wat nummers heeft die hoog in de nationale lijsten hebben gestaan. Maar Nuno (die 's middags langs was gekomen) kon ons vertellen dat de kaarten al uitverkocht waren. Maar als we wilden konden we wel halverwege het concert binnenkomen met een vriend van hem die daar werkte. Goed goed, eerst dus een uurtje zitten kletsen met onze »chefs« Fatima en Anabela en daarna naar binnen om het tweede deel van het concert te zien. Wreed wreed, een acoustisch concert met 1 piano en 1 gitaar en verder niets. Toen het was afgelopen nog even naar de bar waar we hadden zitten spelen en voor 4 uur stonden we weer in de hal van Pousadinha. SLAPUH... tot half 4 gistermiddag! Hmmm, ontbijtje, douche en weer eens eens stukje gaan rijden met de motor want die had al een tijdje alleen maar de weg van Centro Jovem naar Pousadinha en terug gezien. Tegen het donker (jahaa, het is hier om 6 uur alweer donker nu!) weer terug en eens gekeken of ik nog een kookavontuur aankon in eenzelfde weekend. Dat bleek het geval en dus best lekker gegeten en een dvd gekeken van sinead o'connor. Kletsen kletsen kletsen, toch rond middernacht maar weer naar boven want vandaag wordt er weer gewoon gewerkt. Donderdag ga ik van Anabela leren pastels de nata maken want daar ben ik helemaal gek op en vrijdag gaan we spelen in een bar in Ponte de Lima. Zaterdag voetballen en zondag kunnen we de gitarist van de zanger die we zaterdag hadden zien optreden bezoeken. Die woont in Porto en ik denk dat we daar ook wel leuk muziek kunnen maken. Vanaf Porto ga ik 's middags vertrekken om Via Real te zien, daarna naar Viseu, Coimbra, Fatima, Leira, Batalha, Lissabon, Sintra, Evora, Beja, Alcoutim, Tavira, Sagres, en via Lissabon en Porto weer terug naar Arcos. Leuk want zo kan ik de vrijwilligers van mijn eerste informatiecursus bezoeken en ook het zuiden van Portugal eens gaan bekijken! Als het goed is ben ik dus de 23e weer terug hier... maar waarschijnlijk maak ik nog wel even een berichtje vrijdag (?) en anders gaat het nog een hele tijd duren dus! Nouw mensen mensen, tijd om er een eind aan te breien! Misschien tot vrijdag en anders horen jullie het reisverslag daarna wel!!!
xau xau,
xxxx Nel

  • 07 November 2005 - 13:40

    Mama:

    Nou Nelleke ik weet al wat ik doe als je terug bent, me lekker laten verwennen door al die maaltijden die jij op tafel gaat zetten liefs \mama

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nelleke

Januari 2016 Hoi! Ik ben Nelleke Reckers, 30 jaar oud en na anderhalf jaar in Quito ben ik nu reizend, schrijvend, zingend en vrijwilligend op weg van Ecuador naar Bolivia. Daar ga ik tenminste een jaar over doen. Onderweg bezoek ik / doe ik mee aan verschillende sociale projecten en met mijn verhalen wil ik vooral bruggen bouwen, mensen nieuwsgierig maken en ze laten stilstaan bij bekende en onbekende dingen. Foto's zien, meer verhalen lezen en/of meer weten? Kijk op https://nellyontour.wordpress.com/

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 1958
Totaal aantal bezoekers 75054

Voorgaande reizen:

04 Februari 2013 - 04 Augustus 2015

Nelly's Project Imagine all the people

02 Augustus 2009 - 02 Augustus 2010

Cádiz, een jaar binnen de muren

19 Mei 2005 - 07 December 2005

Portugal: half jaar Europees vrijwilligerswerk

Landen bezocht: