Weer druk...
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Nelleke
21 Oktober 2005 | Portugal, Arcos de Valdevez
ZOW, na 10 dagen zijn zowat alle bacterien uit mijn lijf vertrokken (misschien zijn ze wat drogere plaatsen op gaan zoeken want het regent nog steeds om de dag...) dus er is weer nieuws van het Portugal-front!
De woensdag na mijn bericht ben ik voor het eerst toch maar weer mee achter de bal aan gaan lopen rennen en na afloop voelde ik me alweer een heel stuk beter. Niet dat het nou zo geweldig ging, want al na 10 minuten hing mijn tong op mijn tenen... Maar vanaf woensdag ging het dus al heel wat beter. Vrijdag na het werken eerst naar Sara om een uurtje te tokkelen en daarna snel richting het dorp want Marina van ons team nam ons mee uit eten voor haar verjaardag. Om half 9 voor dat en dat restaurant... Haha, maar om half 9 was er nog niemand te zien. Toen kwam een van de bestuursleden van de club me zeggen dat er beneden al iemand anders zat te wachten. Er was namelijk onderin een aparte zaal waar we met zijn allen konden eten. Rond kwart over 9 begonnen de mensen zo'n beetje binnen te komen en om een uur of 10 konden we aan tafel. Gezellig zitten eten en kletsen, toch na 2 uurtjes alweer op de motor gesprongen want ik had mijn gitaar bij Sara achtergelaten. Daar thuis nog een kopje koffie gedronken en toen kwam Diana thuis dus nog wat langer gebleven. Toen weer naar Pousadinha, hopend dat de deur nog niet op slot gedaan was. Gelukkig was dat niet het geval, snel naar binnen dus want het was weer aan het druppen en daarna een dag-bespreek-sessie met Gaelle en Roberto want die had ik de hele dag al niet gezien. Zaterdageerst lekker uitgeslapen en daarna naar de sporthal, maar ik mocht nog niet meespelen voor de competitie omdat de Nederlandse voetbalbond nog steeds niet officieel had verklaard dat ik nog nooit in competitieverband had gevoetbald. Daarom op de tribune met twee teamgenotes (een zieke en een met een rode kaart) de wedstrijd zitten kijken. Wel wreed, bij rust stonden we 2-1 voor, maar na 10 minuten in de tweede helft was het 4-2 voor de tegenpartij. Uiteindelijk hebben we het toch nog gered met 6-5. Broodje eten en terug de berg op om met de bezem door de kamer te gaan en de lakens van het bed in de machine te proppen. Bovendien hadden we een cassette voor in de videocamera, dus erg veel lol met het maken van een video voor als we «oud en versleten zijn, om aan onze kleinkinderen te laten zien...» aldus Roberto. Ik denk dat het komt omdattie nog maar 2 weekjes heeft hier voordattie weer naar zijn eiland vertrekt. Zondagmorgen niet naar het grote veld want we waren uitgenodigd om om 12 uur te komen lunchen bij Fernando en Fernanda. Diana en Sara waren er ook, errug lekker gegeten en veel zitten praten, muziekje spelen (Eens even kijken of ik een goede juffrouw was...), koffie, en daarna weer naar ons eigen huisje. En 's avonds was er Bemfica-Porto (Ronald Koeman en Co Adriaanse hihi) dus Edgar kwam ons ophalen om het in een bar te gaan kijken. Wel leuk om alvast het stadion te zien van porto! Maandag na het voetballen op zoek naar de kaart om een film te huren, maar toen we die niet konden vinden hebben we maar de auto genomen en zijn we beneden wat gaan drinken. Dinsdag is er niet zoveel bijzonders gebeurt maar woensdag hadden we met zijn allen een halve dag vrij genomen want 's avonds werd er in het stadion van Porto gespeeld. Porto - Inter Milaan ... Kijken hoe het zou zijn en hopen dat Porto eerst zou scoren want dan was het feest in het stadion. Maar eerst maar eens zien om in Porto te komen. Om 2 uur klaar met het transport... gaan we wat eten meenemen? Jups want het zal wel vreselijk duur zijn om daar wat te kopen. Broodjes, appels, bananen, koekjes en een pot nutella om te overleven. Natuurlijk de bus van half 3 gemist, daarom om 3 uur de streekbus naar Braga en daar naar het treinstation om de trein naar Porto te nemen. In de trein kwamen we al heel wat mensen tegen met Porto-sjaals dus die zijn we maar gevolgd naar de goede metro die ons naar het stadion kon brengen. Ingang zoeken en tassen controleren... je mocht dus geen eten meenemen naar binnen! Uuuuhm... dan gaan we aan de overkant van de straat wel even picknicken want we moeten tot vannacht 4 uur wachten op de bus en dat kan niet met een lege maag. Na de mini-picknick naar binnen en WAUW! Das dus echt groot en we zaten op 4e rijen van het veld. Het was bijna helemaal vol (ik dacht dat er 70.000 mensen in konden, maar kweenie zeker...) en een hele hoop lawaai dus! Heel stoer en jammer dat we de liedjes niet kenden. En toen ... 1-0 voor PORTO!!! Nog meer herrie dus daarna en toen de 2-0 ook nog eens viel was het helemaal feest! Daar bleef het wel bij, en om een uur of 10 stonden we weer buiten de poort. Spullen ophalen en kletsen met de mensen van het stadion die onze videocamera en rugzakken hadden bewaakt. 4 portugese vlaggetjes rijker gingen we op zoek naar een plaats waar we tot zo laat mogelijk binnen konden zitten, want het was nog steeds aan het regenen. Eerst de metro teruggenomen naar het centrum en daar ontmoetten we 2 vrijwilligers die hun project in porto doen. Astrid uit Duitsland en Christopher uit Denemarken. EN we konden de wedstrijd van PSV tegen AC Milan zien... Rond 2 uur waren we wel toe aan een beetje frisse lucht, dus wat rondgeslenterd bij de rivier, een videootje gemaakt, 3 kwartier in een groot uitgevallen portiek zitten knikkebollen en daarna naar de bushalte. Doei doei gaelle, die ging met de bus van 7.30 naar Lissabon en had besloten maar een tukje te gaan doen op de stoelen van de wachtruimte. Van de busreis heb ik weinig meer meegekregen, behalve dan dat er een chinees in Arcos de Valdevez uitstapte die eigenlijk in Braga had moeten zijn. Daar sta je dan om 6 uur 's ochtends zonder kennis van portugees of engels. Maar wij hadden zo veel slaap dat we maar richting onze auto gingen. Gearriveerd in Pousadinha meteen naar bed. Gelukkig was er geen school voor de gahandicapten gisteren, dus ik kon lekker uitslapen... totdat anabela op mijn slaapkamerdeur kwam kloppen. NELLEK! SI! Estas a dormir? Neej maar net nog wel... Moest iets eerder beginnen in de Jardim omdat ik 3 uur minder transport had. Gisteren na het eten beneden een kop koffie gaan drinken met Roberto en daarna het bed opgezocht. Morgen komen er andere vrijwilligers naar pousadinha om ons te bezoeken dus het weekend zal wel snel om zijn. Daarna weet ik niet wat de plannen zijn, waar ik laat wel weer wat weten als het nuttig (of niet haha) is!!
GROETUN aan iedereen! xxx Nel
De woensdag na mijn bericht ben ik voor het eerst toch maar weer mee achter de bal aan gaan lopen rennen en na afloop voelde ik me alweer een heel stuk beter. Niet dat het nou zo geweldig ging, want al na 10 minuten hing mijn tong op mijn tenen... Maar vanaf woensdag ging het dus al heel wat beter. Vrijdag na het werken eerst naar Sara om een uurtje te tokkelen en daarna snel richting het dorp want Marina van ons team nam ons mee uit eten voor haar verjaardag. Om half 9 voor dat en dat restaurant... Haha, maar om half 9 was er nog niemand te zien. Toen kwam een van de bestuursleden van de club me zeggen dat er beneden al iemand anders zat te wachten. Er was namelijk onderin een aparte zaal waar we met zijn allen konden eten. Rond kwart over 9 begonnen de mensen zo'n beetje binnen te komen en om een uur of 10 konden we aan tafel. Gezellig zitten eten en kletsen, toch na 2 uurtjes alweer op de motor gesprongen want ik had mijn gitaar bij Sara achtergelaten. Daar thuis nog een kopje koffie gedronken en toen kwam Diana thuis dus nog wat langer gebleven. Toen weer naar Pousadinha, hopend dat de deur nog niet op slot gedaan was. Gelukkig was dat niet het geval, snel naar binnen dus want het was weer aan het druppen en daarna een dag-bespreek-sessie met Gaelle en Roberto want die had ik de hele dag al niet gezien. Zaterdageerst lekker uitgeslapen en daarna naar de sporthal, maar ik mocht nog niet meespelen voor de competitie omdat de Nederlandse voetbalbond nog steeds niet officieel had verklaard dat ik nog nooit in competitieverband had gevoetbald. Daarom op de tribune met twee teamgenotes (een zieke en een met een rode kaart) de wedstrijd zitten kijken. Wel wreed, bij rust stonden we 2-1 voor, maar na 10 minuten in de tweede helft was het 4-2 voor de tegenpartij. Uiteindelijk hebben we het toch nog gered met 6-5. Broodje eten en terug de berg op om met de bezem door de kamer te gaan en de lakens van het bed in de machine te proppen. Bovendien hadden we een cassette voor in de videocamera, dus erg veel lol met het maken van een video voor als we «oud en versleten zijn, om aan onze kleinkinderen te laten zien...» aldus Roberto. Ik denk dat het komt omdattie nog maar 2 weekjes heeft hier voordattie weer naar zijn eiland vertrekt. Zondagmorgen niet naar het grote veld want we waren uitgenodigd om om 12 uur te komen lunchen bij Fernando en Fernanda. Diana en Sara waren er ook, errug lekker gegeten en veel zitten praten, muziekje spelen (Eens even kijken of ik een goede juffrouw was...), koffie, en daarna weer naar ons eigen huisje. En 's avonds was er Bemfica-Porto (Ronald Koeman en Co Adriaanse hihi) dus Edgar kwam ons ophalen om het in een bar te gaan kijken. Wel leuk om alvast het stadion te zien van porto! Maandag na het voetballen op zoek naar de kaart om een film te huren, maar toen we die niet konden vinden hebben we maar de auto genomen en zijn we beneden wat gaan drinken. Dinsdag is er niet zoveel bijzonders gebeurt maar woensdag hadden we met zijn allen een halve dag vrij genomen want 's avonds werd er in het stadion van Porto gespeeld. Porto - Inter Milaan ... Kijken hoe het zou zijn en hopen dat Porto eerst zou scoren want dan was het feest in het stadion. Maar eerst maar eens zien om in Porto te komen. Om 2 uur klaar met het transport... gaan we wat eten meenemen? Jups want het zal wel vreselijk duur zijn om daar wat te kopen. Broodjes, appels, bananen, koekjes en een pot nutella om te overleven. Natuurlijk de bus van half 3 gemist, daarom om 3 uur de streekbus naar Braga en daar naar het treinstation om de trein naar Porto te nemen. In de trein kwamen we al heel wat mensen tegen met Porto-sjaals dus die zijn we maar gevolgd naar de goede metro die ons naar het stadion kon brengen. Ingang zoeken en tassen controleren... je mocht dus geen eten meenemen naar binnen! Uuuuhm... dan gaan we aan de overkant van de straat wel even picknicken want we moeten tot vannacht 4 uur wachten op de bus en dat kan niet met een lege maag. Na de mini-picknick naar binnen en WAUW! Das dus echt groot en we zaten op 4e rijen van het veld. Het was bijna helemaal vol (ik dacht dat er 70.000 mensen in konden, maar kweenie zeker...) en een hele hoop lawaai dus! Heel stoer en jammer dat we de liedjes niet kenden. En toen ... 1-0 voor PORTO!!! Nog meer herrie dus daarna en toen de 2-0 ook nog eens viel was het helemaal feest! Daar bleef het wel bij, en om een uur of 10 stonden we weer buiten de poort. Spullen ophalen en kletsen met de mensen van het stadion die onze videocamera en rugzakken hadden bewaakt. 4 portugese vlaggetjes rijker gingen we op zoek naar een plaats waar we tot zo laat mogelijk binnen konden zitten, want het was nog steeds aan het regenen. Eerst de metro teruggenomen naar het centrum en daar ontmoetten we 2 vrijwilligers die hun project in porto doen. Astrid uit Duitsland en Christopher uit Denemarken. EN we konden de wedstrijd van PSV tegen AC Milan zien... Rond 2 uur waren we wel toe aan een beetje frisse lucht, dus wat rondgeslenterd bij de rivier, een videootje gemaakt, 3 kwartier in een groot uitgevallen portiek zitten knikkebollen en daarna naar de bushalte. Doei doei gaelle, die ging met de bus van 7.30 naar Lissabon en had besloten maar een tukje te gaan doen op de stoelen van de wachtruimte. Van de busreis heb ik weinig meer meegekregen, behalve dan dat er een chinees in Arcos de Valdevez uitstapte die eigenlijk in Braga had moeten zijn. Daar sta je dan om 6 uur 's ochtends zonder kennis van portugees of engels. Maar wij hadden zo veel slaap dat we maar richting onze auto gingen. Gearriveerd in Pousadinha meteen naar bed. Gelukkig was er geen school voor de gahandicapten gisteren, dus ik kon lekker uitslapen... totdat anabela op mijn slaapkamerdeur kwam kloppen. NELLEK! SI! Estas a dormir? Neej maar net nog wel... Moest iets eerder beginnen in de Jardim omdat ik 3 uur minder transport had. Gisteren na het eten beneden een kop koffie gaan drinken met Roberto en daarna het bed opgezocht. Morgen komen er andere vrijwilligers naar pousadinha om ons te bezoeken dus het weekend zal wel snel om zijn. Daarna weet ik niet wat de plannen zijn, waar ik laat wel weer wat weten als het nuttig (of niet haha) is!!
GROETUN aan iedereen! xxx Nel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
