Titelloos (maar nu dus niet meer :-s) - Reisverslag uit Arcos de Valdevez, Portugal van Nelleke Reckers - WaarBenJij.nu Titelloos (maar nu dus niet meer :-s) - Reisverslag uit Arcos de Valdevez, Portugal van Nelleke Reckers - WaarBenJij.nu

Titelloos (maar nu dus niet meer :-s)

Door: Webmaster

Blijf op de hoogte en volg Nelleke

28 Oktober 2005 | Portugal, Arcos de Valdevez

... en toen was het alweer vrijdag! Weer tijd dus voor en en update van de afgelopen week. Die dus afgelopen vrijdag begon met gitaarspelen (en mee avondeten want er wordt nu 2 dagen in de week op mij gerekend daar in huis ;) ) bij Sara en daarna nog een hele tijd met Fernando en Fernanda zitten kletsen over vanalles en nog wat. Daarom pas om een uur of 1 de berg op en na een warme chocomel richting bed. Zaterdag zou ik eerst gaan voetballen, maar buiten de 3 officiele verklaringen met of zonder stempel die ik had moeten inleveren, moest er nog steeds die verklaring van de nationale voetbalbond geregeld worden en die waren zo belangrijk dat ik nog een weekje moest wachten. Maar er kwamen een stuk of 15 andere vrijwilligers op bezoek om Roberto alvast doei te zeggen, dus moesten we nog even naar de supermarkt om wat inkopen te doen en daarna naar het busstation waar de eerste mensen al waren aangekomen. Paulo en Cecile waren daarbij en verder eigenlijk alleen maar vrijwilligers die ik niet kende maar die weer anderen kenden die anderen kenden... enz. Meteen beginnen aan de taart bakken dus en ons huisje showen (Heej maar das wreed dat je hier gewoon koeien kunt horen buiten!!! Zowat iedereen woonde in Braga of Porto midden in de stad, vandaar) en wachten op de rest voor het avondeten. Om half 11 kwamen die ook aan (met Serena en Sabina die ik al een tijd niet had gezien) en Astrid en Christoffer die we een paar dagen daarvoor nog in Porto hadden gezien. Er waren nogal wat verschillende nationaliteiten vertegenwoordigd: Turkije, Oostenrijk, Frankrijk, Duitsland, Denemarken, Mozambique, Italie en Nederland. 3x Parabens gezongen voor de jarigen van de afgelopen week, Italiaanse ...(?) gegeten die Stefano had gemaakt, de experimentele taart uitgeprobeerd, gekletst en gefilmd, rond een uur of 2 de gitaar gepakt en tot half 6 zitten spelen en daarna toch maar gaan slapen want er begon iets te kloppen in mijn hoofd. Bedden tellen en slaapzakken verdelen en welterusten. Zondag eerst samen gelunched en daarna iedereen weer uitgezwaaid. Toen toch het bed ingedoken want het was nog steeds muziek in mijn hoofd met suizen en bonken. Ook tegen de avond werd het er niet beter op. In mijn vorige bericht was ik zo enthousiast geweest met vertellen dat zowat alle bacterien uit mijn lijf vertrokken waren, maar die hadden zich dan weer zo snel vermenigvuldigd dat ik het er warm van kreeg. Heel erg warm en daarom ook maandag nog met een graad of 39 onder de wol gebleven, dinsdag begon het al wat te zakken en woensdag was alle eigenlijk weer helemaal normaal. Vol goede moed 's avonds naar de sporthal maar daar hadden ze selectietraining (tm 18 jaar) voor het district van Viana. Diana, Andrea en Aurora van ons team gingen meedoen en er waren nogal wat anderen die bleven kijken. Ikke ook dus en om 8 uur met het busje terug naar huis, waar Fatima van de campo de trabalha op bezoek was. Met gaelle creatief vegetarische-groente-schijven, omelet en macaroni met melk gemaakt (die Roberto weigert te eten uit principe: pasta met suiker KAN NIET voor deze italiaan...) en toen kwam Nuno op de deur kloppen met een vriend van hem. Ook alweer een tijd geleden dus kletsen kletsen kletsen en de gitaar tevoorschijn halen voor een muzieksessie. Om 1 uur de deur dicht en tijd voor een slaapsessie. Gisteren in mijn vrije uurtjes de plaatselijke markt bezocht die hier eens in de 2 weken langskomt. Druk druk druk en goedkoop goedkoop goedkoop. 4 truien 5 Euro per stuk weer mee teruggenomen, ook omdat ik echt niets meer heb om aan te trekken: ik moet al een hele hele hele (HELE) tijd mijn was in de machine doen... na het werken met Gaelle en Roberto naar de kebabzaak gegaan waar we ook al een week of 4 niet meer geweest waren, en met het plan om vroeg naar bed te gaan weer naar de auto. Beetje nonchalant uit het parkeervak vertrokken en een vrachtwagen over het hoofd gezien (??) means dat we nu een nog kleinere auto hebben rechtsachter en dat het gewone, het knipper- en het remlicht nu dezelfde kleur hebben. Hmmmm daar drinken we dan maar een warme chocomel op! Muziekje luisteren en inderdaad op tijd naar bed om wat slaap in te halen. Vanavond moet ik even kijken hoe ik het ga regelen want de training was dus verschoven naar vrijdag, Fatima kwam met het idee om met zijn allen uit eten te gaan en Nuno vroeg of we kwamen kijken in Ponte de Barca waar hij met zijn band gaat spelen. Misschien kon ik in de pauze ook wat gitaren daar, moeten we nog even kijken. Waarschijnlijk wordt het dus voetballen-restaurant-gitaren en een drukke avond. Morgen moeten we ergens ver weg voetballen om 4 uur maar om 1 uur vertrekken en daarna kunnen we misschien naar de nationale bijeenkomst voor EVS-vrijwilligers gaan. 4 dagen met muzikaal-theatrale activiteiten (jawel!) maar daar moet de organisatie even centjes voor tellen dus. Bovendien is het probleem van de motor nu wel opgelost: eind november komen Arno en Gea (jeweetwel, van »de Bus« ...) deze kant op met plaats voor mijn tweewieler en wat van de oh zo nuttige dingen die ik hiernaartoe heb gesleept. En ik heb de vanaf 13 tm 23 november gereserveerd om ook het zuiden van Portugal te gaan bekijken om daar wat andere vrijwilligers te bezoeken. Nu zijn we de dagen echt aan het aftellen van Roberto en Stefano want die gaan donderdag weer richting Italie en dan komen er een Duitse en een Spaanse voor hen in de plaats. Ergens deze dagen komt er dus ook nog een afscheidsetentje voor hen... En verder valt het weer mee met de plannen! Het weer blijft nogal wisselen, een dag stralend T-shirtweer en de dag erna paraplu's en regenjassen tevoorschijn halen. Dawassutweer voor deze keer, een hele dikke kus en tot 't volgende bricht! XXX van mij
P.s. Hee Hermen je email-adres werkt niet meer, kan je me even het jouwe mailen zoals het nu is??? Danku!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nelleke

Januari 2016 Hoi! Ik ben Nelleke Reckers, 30 jaar oud en na anderhalf jaar in Quito ben ik nu reizend, schrijvend, zingend en vrijwilligend op weg van Ecuador naar Bolivia. Daar ga ik tenminste een jaar over doen. Onderweg bezoek ik / doe ik mee aan verschillende sociale projecten en met mijn verhalen wil ik vooral bruggen bouwen, mensen nieuwsgierig maken en ze laten stilstaan bij bekende en onbekende dingen. Foto's zien, meer verhalen lezen en/of meer weten? Kijk op https://nellyontour.wordpress.com/

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 287
Totaal aantal bezoekers 83637

Voorgaande reizen:

04 Februari 2013 - 04 Augustus 2015

Nelly's Project Imagine all the people

02 Augustus 2009 - 02 Augustus 2010

Cádiz, een jaar binnen de muren

19 Mei 2005 - 07 December 2005

Portugal: half jaar Europees vrijwilligerswerk

Landen bezocht: