VrijVeel (Vrouwen)Voetbal Voor VreemdelingVerhaal

OWLA!

Dawazzalweer 2 weekjes terug; ik ben namelijk opnieuw aan het werk, aan het voetballen, aan het tekenen, aan het muzieken, aan het Portugese lessen en aan het gitaarlessen met Sara... Ow en deze zondag heb ik ook een kookles gehad van Jocelina. Errug veel lessen dus en minder berichten, maar heel veel bijzonders is er nou ook weer niet gebeurd.

Woensdag voor de eerste keer met het zaalvoetbal-team getraind en na 10 minuten wist ik al dat ik nieuwe schoenen moest gaan kopen want het bleek al niet veel beter dan het altijd-natte grasveld op zondag. Maar echt hard gewerkt dus woensdag.

Ik kreeg al gelijk 3 formulieren mee die ik door verschillende mensen moest laten ondertekenen. Eentje dat ik hier legaal en langer dan 2 jaar (?) verblijf voor de organisatie, eentje voor een doktor die moet gaan kijken of ik echt geen hartproblemen of gehoorstoornissen (hmmm... zal ook wel weer niet kloppen) heb. Dat is dus een test die je moet afleggen om in competetieverband een sport te beoefenen hier. Geen diabetes, geen tubercolose in de familie en ik ben gewoon ingeent ja! Pfff... en nog een formulier voor mijzelf met al mijn gegevens zowat inclusief mijn schoenmaat voor de voetbalbond. MAN!

Maar als ik alles op tijd inlever zou er geen probleem zijn om te mogen spelen. Wel echt heel veel gerend en gedaan (Voelde mijn kuiten en mijn bovenbenen wel de volgende dag! Watjuh!!) en daarom errug moe maar minstens zo voldaan op de motor terug naar Pousadinha, douchen en een wat mee-eten en serieus al richting bed!

Donderdag weer Portugese les en vrijdag met Roberto en Gaelle monsters inc. gehuurd in het Portugees. Maar eerst 's middags schoenen gekocht voor het voetballen. Binnen- en buitenschoenen want ook op het grote veld kon ik dus niet op mijn benen blijven staan

Zaterdag weer eens een beetje opgeruimd en trainen omdat we geen wedstrijd hadden. Joh ik weet niet in wat voor een team ik terecht ben gekomen, maar ik heb een TRAININGS-T-SHIRT, ik kon al gelijk mijn naam en een nummer invullen voor achterop het officiele wedstijdtenue, we zijn met zijn vijftienen terwijl er maar 5 in het veld kunnen en we hebben een busje met de naam van ons team erop (?????) Misschien daarom wel al die formulieren. Toch nog maar eens vragen of het wel ECHT allemaal gratis was hihi!

Voor de training van zaterdag Gaelle en Roberto gedag gezegd want die gingen Paulo bezoeken in Porto. Voor mij was het pas de tweede training dus ik wilde niet al meteen ontbreken. Uitzwaaien, spullen pakken, hoi iedereen we gaan met zijn allen in het busje op naar... de bergen. De bergen? Jep naar het nationale park, we gaan een stukje rennen.

Haha, das leuk voor een minuut of 5, maar als tweede training toch ietsjepietsje minder geslaagd voor mij. Voor de anderen ook overigens, want we begonnen met 9 man (vrouw dus) en na een kwartier liepen we nog maar met zijn drieen. Maar na 20 minuten moest ik ook echt mijn tempo naar beneden aanpassen, zodat ik uiteindelijk na 25 minuten op de eindbestemming uitkwam, waar de anderen 2 minuten eerder al waren gearriveerd (de trainer stond al met zijn stopwatch te vertellen hoeveel het verschil was...)

Een slok water voor de terugreis want het busje was achter ons aan gereden met een lading drinkflessen, en hop-een-twee-drie weer naar beneden. Dat ging een stuk beter en na een klein kwartiertje stonden we weer waar we begonnen waren. Rekken en strekken en terug in het busje naar de sporthal. OOOOW MOEHEID. In Pousadinha lekker onder de douche en onder mijn fleece-dekentje lui een engelse film met portugese ondertiteling gekeken, maar daarna was het echt op en dus oogjes toe.

Morgen om 10 uur weer spelen op het grote veld. Pfff... terusten dus.
Tussen 10 en 12 weer gespeeld, en OOOOAAAAUUUUUW! Nieuwe schoenen die achter dus nog keihard waren en daarom blaren!!! Maar geen kleintjes echt EEN ENORME achterop mijn rechtervoet en een wat minder enorme (heej, das niet hetzelfde als klein...) achterop mijn linkervoet).

Daarna toch stiekem even bijgeslapen, muziek gemaakt en getekend en daarna stond Jocelina al voor de deur om inkopen te gaan doen voor onze kook-actie-van-de-week. Het heet bacalhau em bras en het smaakt errug goed al is het vis ;). Ook arroz doce geprobeerd te maken, wat ongeveer hetzelfde is als de macaroni met melk die je als toetje kan eten, maar dan met wat meer citroen en kaneelstokjes meegekookt. 1 liter en wat rijst in de pan. Hmm.... nog wat meer melk dus... en nog wat meer... en NOG wat meer... en uiteindelijk hadden we 3 liter toetje voor 2 personen. Hihi voor de hele week genoeg.

Eten, kletsen, kletsen en kletsen en terug naar mijn tekening met een muziekje op. Tegen enen kwamen Roberto en Gaelle weer terug, kletsen kletsen en naar bed, want op maandag is het mijn dag om om 8 uur te beginnen met de kindjes. AUW AUW AUW heel de dag zonder schoenen rondgelopen waar het kon, maar 's avonds toch richting de sporthal. Schoenen aan... en AAAAHW neej dat gaat echt niet.

Zonder schoenen dus maar. 2 uurtjes gespeeld en daarna terug strompelen naar de kleedkamer. Das ook een kunst, proberen met zo min mogelijk oppervlakte van je voetzool de grond te raken als je loopt. Lukte mij niet en daarom met de kiezen op elkaar en schoenen aan de motor op en naar Pousadinha. Snel een hap eten en daarna rust voor mijn voeten.

Woensdag alles vierdubbel afgeplakt met tape en blarenpleisters, me toch maar in mijn (ook nieuwe...oei oei oei) schoenen gewurmd met mijn voeten die met tape dus 2 maten groter waren, en rennen maar! Uiteindelijk viel het toch nog wel mee, en nu heb ik ook 4 dagen rust. Morgen even een paar inkopen doen (schoenen, batterijen, shampoo, dikkere sokken, van die o-ja-die-moet-ik-nog-hebben-dingen (joh ik word streepjesfreak)),...

En ook naar centro de saude voor die handtekening van de dokter. Gelukkig kenden Fatima en Anabela iemand die gewoon even een handtekening kan zetten onder een verklaring, zodat ik niet heel het gedoe van cardiogrammen en bloedtesten hoef te doen... en op bezoek bij Jocelina want die is dus na onze kook-actie een week in het ziekenhuis van Viana verbleven. Omdat ze buikpijn had...

Hihi maar het was haar blinde darm, ze is al geopereerd en vanavond mag ze naar huis. Morgen dus even koekeloeren hoe het met haar is, zaterdagavond is er feest in Ponte de Lima. Pedro van de campus de trabalha komt dan langs en op zondag na het voetballen op het veld gaan we met zijn allen in het stadion van Braga (dat met die rotswand aan 1 kant) naar de wedstrijd Porto-Braga kijken omdat Gaelle en ik nog nooit in een stadion waren geweest.

Volgende week kan ik met Roberto mee naar de laatste informatiecursus in Lissabon, waar ook nogal wat mensen van mijn eerste cursus komen. Daz dus wel wreed, denk dat ik ook nog even bij Paulo op bezoek ga voor we weer terugkeren en ook Diana »de Viana« van het intercambio studeert daar. Stefano is al een week in Italie om examens te doen, dus Gaelle blijft volgende week een paar dagen alleen in Pousadinha.

Verder wissel ik nu het spelen in de Jardim de Infancia af met het werken in Centro Jovem, totdat het transport voor de gehandicapten weer begint want dan verandert de planning weer. Nu is Julia, de vriendin van Roberto hier weer een weekje, dus uiteindelijk zijn we toch nog met zijn vieren. Er komen nog eens 27 vrouwen slapen in Pousadinha (dit weekend) en niemand kan ons vertellen waarom het alleen maar vrouwen zijn. Roberto vindt het echter helemaal geen probleem hihi (ITALIAAN!) dus we zullen wel zien.

Entao voor deze keer wat minder spannende verhalen, maar ik ben stiekem een beetje in een ritme aan het komen. Maandagavond voetballen, dinsdagavond eerst Portugese les en daarna gitaren, woensdagavond voetballen, donderdagavond vrij (WIEHOEW! ;), vrijdagavond gitaren, zaterdag voetballen, zondagmorgen voetballen en stiekem ben ik ook weer begonnen met mijn eigen studieboek Nederlands-Portugees omdat ik nog steeds alleen de werkwoordstijden gebruik zoals ze in het Nederlands zijn! Bovendien is mijn derde tekening nu officieel af en lig ik achter met teksten verzinnen voor de muziekjes die ik WEL al heb...

Nouw dat wassum weer, deze week zal het wel redelijk hetzelfde blijven, maar na het weekend in Lissabon verwacht ik wel weer wat nieuwtjes te hebben (bovendien hebben we zaterdag waarschijnlijk de eerste officiele wedstrijd in de zaal... Hihi, de trainer heeft al gevraagd of ik tot maart kan blijven want dan is de competitie afgelopen. Hij is nu een baan voor me aan het zoeken. Ik zei dat ik in ieder geval eerst geld moet gaan verdienen en daarna wel zal zien. Neuj kerstmis is thuis hoor mam! ;) )

Dag dag, ciau en tot de volgende postduif vanuit een (tis weer WARM!) Portugal