(2) Huishoud-drama('s) op 2 benen

Dag dag lieve mensen,

Weer een berichtje want das weer 5 dagen terug en intussen zijn er weer een aantal dingen aan de hand (jaja hou je vast!!)

Ten eerste natuurlijk het Campus de Trabalha, wat meer campus is dan trabalhar maar dat is niet zo erg. Wel heel veel fransen deze keer en het werd al snel duidelijk dat ik dus serieus een kwartier nodig heb om enigszins vloeiend te vertellen wat ik wil. Engels dus!

We hebben een groep van ongeveer 25 man, soms gaan we in de bergen de struiken kortwieken langs de wandelpaden, maar 's middags hebben we altijd een relaxed programma (sporthal, rivier, spelen met de kinderen...) en 's avonds is er ook altijd wel iets te doen.

Zondagavond zijn we naar een traditioneel feest dichtbij Viana do Castelo gegaan waar ik voor het eerst in mijn leven sardientjes heb gegeten (en het viel me nog mee ook!) en waar we min of meer Portugees hebben leren dansen (jaja, de polonaise is overal hetzelfde dus dat scheelt) Bier en wijn was gratis, dus op de terugweg hebben we 2 mensen een plasticzak om het hoofd gebonden, maar verder verliep alles zonder problemen.

In dit kamp heeft ieder tweetal 1 dag om in de keuken te helpen. Means: ontbijt maken, meehelpen met de lunch en avondeten koken. Haha ik als heuse keukenprinses kon samendoen met een erg vriendelijke jongen die helaas nog veel minder (het KAN!) van de keuken afwist dan ik... Ontbijtje maken voor 25 man dus. Niet hoogstaand hoor: koffie zetten, melk verwarmen (voel je 'm al?) thee zetten, tafel dekken en dat was het wel ongeveer. En zorgen dat er niets opgaat natuurlijk.

Dus eerst de melk op het vuur want uiteraard waren we te laat begonnen door het feest van zondagavond. Tafel dekken, brood, beleg, Diago helpen met koffiezetten en OW DAMN MIJN MELK! De helft ernstig overgekookt dus, maar weinig tijd om me daar zorgen over te maken want ik lag al snel dubbel om de koffiezet-tactiek van Diago.

Die stond nogal beteuterd te kijken naar het koffiezetapparaat wat maar niet wilde werken. De stekker zat erin, het lampje brandde, hij had water afgemeten en er gebeurde niets. Toen heb ik hem maar verklapt dat het water niet IN de koffiepot moet blijven zitten, maar dat je het in het apparaat moet gieten... Ik was al bijna bang voor het diner!

Maar intussen was mijn water alweer klaar (voor de thee dus...), wat ik gelukkig alleen maar in een thermoskan hoefde te gieten. Maar AUWTS het pannetje was gloeiend heet, dus maar proberen met een theedoek als pannenlap. Jah, bijna... nog even proberen en... rook! Stond de theedoek in de fik... 2 grote brandgaten en het stonk nogal want Diago kwam van de andere kant van de eetzaal kijken wat er was gebeurd

's Ochtends na het ontbijt mee inkopen doen voor het avondeten. Wat maken we dan? Diana wilde wel helpen (ik denk dat het enigszins eigenbelang was...) dus die kon beslissen. Na de lunch en de afwas konden we een spel gaan bedenken voor de kinderen in Centro Jovem en daarna vertrekken naar de sporthal. Een uurtje of anderhalf alleen maar achter de bal aan gehobbeld en met een knalrood hoofd weer richting Pousadinha waar we mee konden helpen in de keuken.. Maar eerst een douche! En daarna naar de keuken waar Diago al was begonnen met het vlees te bakken.

Tafeldekken dus, rijst opwarmen en ... »Nellie!« Si??? It's your father on the telephone! Haha, zou je bijna denken he? Want het was Gertjan dus, uuuhhhm, even inkomen met de taal want de 2 weken hiervoor heb ik dus NIENTE NADA NAKKES nederlands gepraat dus de zinnen waren nogal krom en de woorden kwamen maar langzaam op hun plaats. Toch wel fijn om weer een bekende stem te horen in mijn taaltje, en daarna weer naar beneden waar we al aan tafel konden.

LEKKER HOOR! ;) Maar toch vooral dankzij Diana... Gisteren 's ochtends wel gewerkt in de bergen en 's middags naar de rivier. Vanochtend zijn we gaan abseilen met de hele groep bij het kasteel en vanmiddag is het spelletjes doen en zwemmuh! Deze week hebben we nog strand, sport en feest op het programma... daarna nog 1 week campus de trabalha en dan begint de school weer (ben ik hier alweer 3,5 maanden joh!)

Alles staat hier overigens nog steeds in brand en ik zag op het nieuws dat er zelfs nederlandse helicopters aan het werk zijn hier. Is ook wel nodig want je kan geen 10 km rijden of je ziet weer een andere rookpluim. We duimen stiekem dus maar voor een beetje regen maar daar heb ik voorlopig nog weinig vertrouwen in.

Dawazzumweer, kga spelen en ik typ wel weer een roman tegen de tijd dat het kamp afgelopen is hier!

Ciau ciau ciau, de groenten uit Portugal