Feest-bootzink-festival-verhaal

YOOOOOO People!
Das weer lang lang geleden maar ik had eerder geen computer!

De hele week van de campus de ferias in combinatie met het intercambio was een grote roes! Errug veel uren met de kinderen aan de gang, en 's avonds veel activiteiten tot laat in de avond. Vrijdag hadden de kinderen een nationale-niet-luisterdag, maar misschien leek dat ook wel zo omdat ik zo weinig geslapen had.

Vrijdagavond hadden we het afsluitende feest van het intercambio. Alle deelnemers hadden 1 van de 5 dansen gekozen, die ze wilden leren. Op vrijdagavond werden deze dansen gepresenteerd aan iedereen die het maar wilde zien. Eerst deden de kinderen van de Campus de ferias 3 dansjes op kinderliedjes, daarna hadden we een optreden van capoeira-kindjes (iedereen schijnt hier aan capoeira te doen!), daarna mocht ik een paar liedjes zingen en uiteindelijk kregen we de 5 dansen te zien van de verschillende landen. Heel leuk, want alle dansen werden uitgevoerd in de traditionele kleding van elk land. Na al deze presentaties gingen we met zijn allen wat drinken in een bar en toen... slapen!

...en het was serieus 2 uur toen ik voor het eerst weer mijn ogen open deed. Ontbijtje en.. telefoon! Jocelina om te vragen of ik klaar stond om mee te gaan de tent opzetten (grammatica???) voor het festival van dindsdag, woensdag en donderdag. UUUHHMMMM.. om 3 uur ben ik klaar.

Een uurtje in de auto naar de plaats (Paredes de Coura) waar het festival plaatsvond en daar eerst een half uur lopen naar de camping omdat de wegen al afgesloten waren. Plaatsje gespot, vocht bijgetankt en weer terug naar de auto om alle spullen te halen... en weer terug naar de camping om de tent op te zetten. Blijft warm met 37 graden! Maar we hadden een goede plaats in de schaduw, dichtbij de douches en de wc's.

Om een uur of half 7 waren we weer terug, douchen, naar de kebabzaak (we worden vaste klanten!) en richting het werk van de vader van Nuno want daar hadden we afgesproken om half 9. Deze week was het de feestweek van Arcos de valdevez en wij deden mee aan het feest van zaterdagavond.

Roberto was een Romeinse soldaat, Stefano was Hercules en ik was Athena. We hoefden alleen maar verkleed als deze personages op een vlot te staan dat door een roeiboot voortgetrokken werd. Op elk vlot stond een groot beeld (een meter of 2-3 hoog) van piepschuim en de 7 vloten samen vertelden een verhaal. Gael hield mijn schoenen bij, we gaan aan boord en richting de grote brug, want het midden van de rivier was het podium...

En uiteraard had ik weer een geweldig entree: de boot die mijn vlot moest trekken bleek zo'n 5 meter na het binnenvaren van het »podium« lek te zijn. Toen stonden de roeier (van Dale?) en ik dus samen met de menotaurus op het vlotje (zo'n 2 bij 2 meter...) met meer dan 1000 mensen die net zo graag wilden weten hoe we dit op gingen lossen, als wij dat deden.

De vader van Nuno kwam met zijn boot en vlot binnenvaren, wisselde met de roeier en begon mijn vlot met 1 roeispaan het »podium« rond te duwen. Ik had wel met hem te doen maar het was ook wel weer typisch. Na elk vlot was er vuurwerk en uiteindelijk konden we allemaal toch nog veilig naar de wal terugkeren. Hihi, dat was weer wat!

En nu omkleden want de semi-bruidsjurk die athena aanhad was niet helemaal droog gebleven tijdens het rivier-avontuur. Maar... Waar is gael? Die heeft mijn schoenen! We hadden afgesproken bij een bar, maar we konden haar nergens ontdekken. En zo stonden de soldaat, hercules en Athena te wachten op mijn schoenen. Erg grappig want we trokken nogal wat aandacht en konden vaak voor een foto poseren.

Toen we gael uiteindelijk hadden gevonden, konden we onze eigen kleren weer aan en een laatste drankje doen in het centrum. Een drankje met een soort langwerpige oliebol met poedersuiker en kaneel. Weer veel vuurwerk (HERRIE) en daarna met onze auto terug naar pousadinha om wat na te praten en daarna naar bed te gaan. Morgen voetballen om 10 uur? PFFFF, ja is goed, moe zijn we toch al.

En dus om half 11 met roberto richting het voetbalveld waar iedereen al aan het spelen was. 10 tegen 10, heel wat mensen die het vaker hadden gedaan, maar nog meer mensen die ongeveer mijn niveau hadden en dus veel lopen en weinig mooie acties. Bovendien was het niet helemaal ideaal dat ik met mijn sportschoenen op het (NATTE) veld probeerde snel van richting te veranderen.

Ik denk dat ik wel 20x een spectaculaire (of minder spectaculaire... ;) ) duik of sliding heb gemaakt zonder het eigenlijk te willen. Dat tot groot plezier van de anderen die maar volhielden dat het helemaal zo slecht nog niet ging. Ik kan nu ook niet meer zeggen dat ik niet op mijn achterhoofd gevallen ben... Maar wel grappig! EN WARRUM! Na een uur of 2 was het afgelopen, morgen weer? Zelfde plaats, zelfde tijd!

En terug naar Pousadinha waar het eerst tijd was voor een gebakken ei en daarna tijd voor een tweede slaapsessie want mijn stuiteractie had me toch een lichte hoofdpijn bezorgd en het feit dat ik maar een uur of 5 had geslapen maakte het er niet beter op! 's Avonds ook lekker op tijd het bed in want dinsdag vertrekken naar het festival waar we niet zo veel zouden slapen...

Maandag gingen de Italianen naar Porto, ik had mijn centjes al bewaard voor de komende week, dus met de motor om 10 uur richting het voetbalveld. Deze keer wat minder mensen, maar met 7 tegen 7 en een droog veld toch wel weer leuk. Bovendien speelde er een coach mee van het plaatselijke dames-zaalvoetbal-5tal die vroeg of ik misschien zin had om met hen mee te spelen. Das wel welkom want behalve het uurtje voetballen in de sporthal met de kinderen is het hier moeilijk om iets aan sport te doen. In september beginnen ze met trainen en op zaterdag is het competitie.... Dol dol dol!

En na het voetballen een duik in de rivier want ik had het VEEL TE WARM om in mijn pak te springen! Ik trof het halve voetbalgenootschap daar aan, beetje kletsen, lekker afkoelen en daarna weer terug om mijn tas te pakken voor de volgende 3 dagen. Wasje doen, spullen opruimen en kijken wat ik nodig had.

's Avonds met 2 achtergebleven Italianen en Stefano lekker uit eten geweest in een bar in Arcos (we moesten lopen want Roberto had de auto mee!), daarna even het toeristenmarktje langsgelopen en Roberto opgebeld om te zeggen dattie ons maar moest komen halen omdat we ook al heengelopen waren. Zo'n half uur later waren we weer terug, warme chocomel met de andere italiaanse gasten en welterusten.

's Ochtends naar het busstation waar ik met Jocelina en Silvia (vriendin van Jocelina) had afgesproken. Bocht bocht bocht en zo'n anderhalf uur later stonden we op het busstation in Paredes de Coura. Juist... Moeten we heel dat stuk lopen met al die spullen? Jep... Maar eerst op zoek naar een pinautomaat (overigens OOK met al die spullen), daarna een pizzapunt eten (nog steeds met al die spullen) en dan toch maar de reis begonnen naar onze tent... hopend dat die er nog stond na 3 dagen afwezigheid. De volgende keer neem ik dus echt alleen maar een rugzak mee!

Maar goed, toch nog heel gearriveerd, de tent stond er nog, maar we moesten onze achterdeur omdopen tot voordeur omdat alles compleet volgebouwd stond. Wat een mensen! Spullen gestationeerd (wat een woord) en rond half 4 richting het jazz-podium waar om 3 uur al een band begonnen zou zijn. Rond een uur of 5 was het dus zo ver, maar de band viel nogal tegen, dus gebruikten we de tijd meer om te praten en uit te rusten dan om naar de muziek te luisteren.

's avonds begon het programma op het grote podium en dat was erg goed! Vooral de Kaiser chiefs en de Foo Fighters waren super. En wat een mensen! Ik had kaartje nummer 5348 en dat had ik 's middags rond 12 uur gekocht... en wat een WOLK! Want ik geloof dat er ook zo'n 5345 (jocelina, silvia en ik niet dus...) joints gerookt werden daar! Maar de muziek was erg goed en we hadden een mooie zitplaats op het gras achteraan, dichtbij de bar en de etens-tent (geen commentaar.. ;))

Na het programma van het grote podium, dat om een uur of half 3 afgelopen was, konden we nog naar een kleiner podium gaan. Daar stond een 3-akkoorden punkrock-band te spelen en daar hadden we na alle WEL-muziek van die avond nog maar weinig zin in. Om een uur of half 4 dus bij de tent (wat qua geluidsintensiteit weinig verschil maakte met vlak voor het podium) en slapen (enigszins) tot...

WARRUM om 9 uur dus. Want we hadden wel een plekje in de schaduw uitgezocht, maar dat was om 4 uur 's middags. 's Ochtends hadden we dus zon en dat merkten we nogal. Buiten de tent een beetje verder rusten, gitaar erbij en lunchen in het centrum, daarna weer richting het jazzpodium. Deze keer maar een uur te laat en een veel betere groep.

Dinsdag hadden we de eerste 2 groepen op het grote podium gemist, dus besloten we woensdag om er echt om half 7 te zijn. Weer veel goede muziek (wie interesse heeft: het programma staat op www.paredesdecoura.com) met als Ultiem-Herrie-Optreden de Queens of the stone age... OOOOWWW ik heb nog steeds een ruis in mijn oren!
Maar ook deze avond een heleboel stoere en verschillende muziek! Nu stond er wel een dj op het kleine podium, maar die boeide ook niet echt ( boem boem boem... boem tsjiek, boem tsjiek, boem tsjiek...) en dus weer om 4 uur in de slaapzak om er om 9 uur weer uit te zweten.

TIJD VOOR EEN DOUCHE. Jah maar als je in de gesloten douches wil, kan je eerst 3 kwartier gaan staan wachten met je handdoekje. En dus in de grote (IJSKOUDE!!!) douches die met 80 bij elkaar met een hek eromheen stonden. OOOOOOHHHH das wel heerlijk na 2 dagen zand zweet gras zand gras en zand! Haren gewassen en... door het zand weer terug naar de tent :S Is dat even nuttig!

Aankleden en weer met ons handdoekje naar het jazzpodium om onder een van de weinige bomen wat bij te slapen. Deze band was de beste die we tot dan toe hadden gehoord. Om 7 uur weer naar het grote podium, waar het programma een heel stuk rustiger was dan de afgelopen dagen. Maar zeker niet minder want weer erg veel mooie, stoere, hippe en rare muziek! Wederom was de muziek van de dj niet zo interessant, en daarom na een half uurtje weer naar de camping.

Wat doen we morgen? Nemen de bus om half 1 terug naar Arcos. Keej dan, tot morgen! En dat was dus vanmorgen. Spullen bij elkaar gepropt in mijn tas, tent uitschudden en opvouwen en ... OW we kunnen met de auto! De vriend van Silvia was namelijk ook met ons meegegaan de laatste 2 dagen en die had zijn auto boven aan de berg staan. En terwijl wij waakzaam en alert met onze ogen dicht op onze spullen (letterlijk!) pasten, gingen zij de auto ophalen. Das dus een stuk beter dan de heenreis! n

Nog een keertje richting centrum voor een lunch en terug naar Pousadinha, waar ik rond een uur of half 4 mijn tas kon neerplanten. Er zijn weer veel mensen want de Campus de trabalha is alweer begonnen, daar doe ik vanaf morgen dus ook weer aan mee. 2 weken programma tm 31 augustus, in het weekend ook, dus ik heb eigenlijk nog geen idee wanneer ik weer de mogelijkheid heb om een verhaal op te hangen... Maar heej, dit moet toch voor een tijdje weer genoeg zijn (dag of 3... ;) ) Als het goed is kan ik in het weekend na de campus de trabalha een dag of 3 richting Lissabon, waar Paulo me gaat proberen te leren surfen... We zullen zien!

Bij jullie is de vakantie alweer afgelopen he? AAAAAHHHH ;) Ik kan nog een (sport)project gaan doen in Spanje, van Januari 2005 tm december 2006... Kreeg vandaag een mailtje maar ik denk dat ik wel erg gewend raak aan het vakantiegevoel als ik dat ook nog ga doen (Neej hoor, geintje pap en mam ;P, ik ga heus wel weer naar school haha!) Hier in Portugal duurt de vakantie nog even voort, ik ben benieuwd hoe het is als de school weer begint en als het herfst wordt! Nouw mensuh, dat was mijn verhaaltje voor vandaag, morgen is er weer een dag, maar dat is zaterdag en dus horen jullie voorlopig even weinig van me tot er weer iets interessants (of minder interessants...) gebeurt. Wat een zinnen en wat een woorden he?

Kus aan iedereen, ciau ciau e ate proxima!

xxx Nel