Stuntmannen en metal-heads

Nou niet dus! Paulo en Cecilia (de vrijwilligers die in Porto hun project hadden, waar we op bezoek zouden gaan...) waren per ongeluk niet in Porto zaterdag, dus we hadden geen plaats om te slapen. Kunnen we dan 's ochtends de eerste bus terug pakken? Eeeh... ow, er IS helemaal geen feest op zaterdag, het is vrijdag al afgelopen? Hmmm, ja maar vandaag gaan we nog een keer hier in Arcos kijken of de muziek al wat beter is. Nouja, dan verschuiven we ons bezoek wel naar een ander weekend!

Vrijdagavond kwam Anabela vragen of we mee uit eten gingen met 2 vrijwilligers die met het internationale kamp mee gingen doen, uit Griekenland en Roemenie. Nog een drankje bij de bar aan de rivier en daarna eens even de muziek checken. En het was inderdaad wat beter... verder geen commentaar! ;) Het was niet meer hyper-traditioneel, maar meer semi-traditioneel. Na een minuut of 10 besloot Dominika dat ze toch te moe was om te blijven staan en dat ze de berg op wilde klimmen naar Pousadinha en wij zijn met haar meegegaan.

Zaterdag kwam Roberto aan de deur kloppen wat we zouden gaan doen. Ik wilde graag gaan kijken bij het "espectaculo freestyle" van de motor-meeting. Roberto was daar wel voor te porren dus samen naar de stuntplaats... WREED, echt 3 uur lang en die jongens konden heel wat meer kunstjes dan ik... (DUH) Ik kom nu niet op de gmail maar ik heb er erg veel filmpjes en foto's van!

Tussen 7 en half 8 was het afgelopen en we konden op 4 wielen weer de berg op om iets te verzinnen voor het avondeten. Wederom was Anabela ons voor. Mee uit eten? Ja hoor! Oh ja, er zijn nog meer mensen voor het internationale kamp gearriveerd en misschien kun je daar eerst een stukje muziek voor doen (Anabela stelt me voor als "Nellèk, die gitaar speelt en zingt"...) Prima, half uurtje tokkelen en tijd om te gaan! Deze keer hadden we een groep van 25 man, op naar het restaurant. "O matador", om heel lekker en gezellig te eten.

Mathieu, een Franse vrijwilliger, voelde er ook wel wat voor om mee te gaan naar het dorp, dus we hebben ons met zijn vijven in de auto gepropt. Er stond serieus een metalband op het podium... Cool! Tussendoor was er nog een striptease-show waarmee Roberto en Mathieu zich prima amuseerden vooraan in het publiek. Na de striptease kwam er weer muziek en langzaam begon het publiek in aantal af te nemen.

Tegen een uur of half 5 waren we nog vrijwel alleen over en toen werd het voor de band dan ook tijd om ermee op te houden. Roberto had al meer dan een paar biertjes op, dus die ging even vragen of de dames van de striptease nog aanwezig waren. Hij stond dichtbij de plaats waar de band ook het podium afging, dus ik besloot hem maar eens te gaan vergezellen. Die mensen konden enorm muziek maken en ...

Gingen we mee iets drinken? Waar komen jullie vandaan? Pousadinha, daar woonde de gitarist vlakbij en hij had ook een zwembad in de tuin. Ik denk dat dat door het bier kwam want hij had eerder verkondigd geen geld te hebben voor een motor. Jaja, we mochten wel een keer op bezoek komen, wisselen we telefoonnummers uit! Uiteindelijk bleek dat we alleen Roberto's nummer hadden gegeven en dat we geen nummer van hen hadden!

Heel veel lachsalvo's en semi-Portugese gesprekken later werd het voor ons ook tijd om naar huis te gaan. Ciao, tot de volgende keer en blijven oefenen he? Hihi! Nouw, geen ijsthee meer voor mij maar eigenlijk gewoon lekker naar bed. Dag Mathieu, de groeten, hij stapte om 9 uur weer op het vliegtuig terug en het liep al tegen zessen dus ik zou er niet zijn om hem uit te zwaaien. Of misschien toch wel, want om 10 uur begon er een motor-tourtochtje van 2 uur. Hmmm, ik zet mn wekker...

Maar die had ik even snel weer uitgezet... Sorry hoor, volgende keer ga ik echt mee!! En dus weer mijn ogen dicht en even een uurtje langer. Tot ik om half 2 gewekt werd door de televisie. Oef!! Maar ik wil nog een T-shirt van de motor-meeting die om half 3 officieel is afgelopen... en hier weet je het maar nooit, als het over tijd gaat! Snel douchen dus en op de motor gesprongen om een shirtje te gaan halen. Toch nog gelukt! Terug in Pousadinha lekker weer een zondag-nixdag genoten, gitaar gespeeld, muziek geluisterd, wasje gedraaid en een filmpje gekeken (vandaag tijd voor het huren van een Disney-video met Portugese ondertiteling!) Morgen naar het strand!

Om half 9 bij Centro Jovem en dan met de bus naar Viana (neej geen twee uur hotsj-botsj deze keer maar een gehuurde touringcar) 3 uurtjes zandkastelen bouwen, broodje eten, windschermen opzetten en weer opzetten en weer opzetten, spullen pakken en weer terug in de bus. Hard werk hoor! Maar niet echt. Al waren we wel nogal moe van de wind en de zon.Gisteren en vandaag heeft het alleen maar geregend dus moesten we gebruik maken van een alternatief programma van spelen, tekenen en spelletjes doen. Ze zeggen dat het morgen weer wat beter wordt, maar ik moet het nog maar zien! (Klinkt een beetje als een dochter van de man die zijn airco had laten maken he? haha)

Verder gaat het gitaarspelen met Sara erg goed, ze leert het hartstikke snel, dus ik denk dat we over een paar weken al echt leuk samen kunnen spelen! Vanavond is het Disney-film-avond (Portugese les included), morgen gaat Dona Amelia me leren hoe ik het vanille-toetje kan maken en ik wacht nog steeds in spanning (maar niet echt, genoeg andere dingen te doen) op de data van mijn week in Lissabon.

Ik kom trouwens nog steeds niet op de site van gmail, dus ik vrees dat de foto's en filmpjes wat later komen...

Sorry daarvoor, de groetun aan iedereen en tot de volgende keer maar weer!!!