De hotsjbotsj naar het rotsenstrand
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Nelleke
30 Mei 2005 | Portugal, Arcos de Valdevez
Toen we uit het raam keken, waren we niet meteen enthousiast over het weer. Ach, we gaan gewoon. Het was toch maar een half uurtje met de bus en als het niet zo warm was, konden we ook nog een beetje door de stad lopen.
Spullen pakken, toch maar een handdoek, zonnebrand en zwemspullen erbij, lunch en mijn zonnebril. Zonnebril? Uuuhm... zucht het is ook steeds hetzelfde! Keuken, eet- en slaapkamer, garage... Nop! Wéér een nieuwe kopen maar, nu eerst op naar de bus. Zei je 3 euro 30? Voor een half uurtje? Dat is zowat Nederlands tarief! Nou ja, zee is ook wat waard.
Een half uurtje... Hots-bots! How do you say it Nellek? Hots-bots. Chotsj-botsj. En in Polen dan, Dominika? Daar brak ik mijn tong over. We will call it a Chotsj-botsj then, ok? Sure. En NOG een half uurtje... Als je ergens heen wil hoef je alleen maar aan de kant van de weg te gaan staan (pas op, dat zou voor mij ook moeilijk zijn, want je moet wel aan de goede kant gaan staan...) en je hand op te steken om in te stappen.
De chauffeur hield het spannend voor zichzelf (en voor ons) door het kaartjes uitdelen, geld teruggeven en rijden tegelijk te doen. En NOG een half uurtje... Stiekem was het wel een luxe hots-bots: we hadden zelfs airco de eerste honderd meter na elke stop. Daarna vond de chauffeur het toch wel weer tijd om de deuren dicht te doen.
Overigens hadden we nog geluk met de chauffeur want hij scheen zijn cursus 'hoe-ontwijk-ik-zonder-te-remmen-zwerfhonden-op-smalle-bergweggetjes' succesvol te hebben afgesloten. Dit bespaarde ons een hoop tijd want elke willekeurige Nederlandse buschauffeur zou een keer of tien uit hebben moeten stappen om een viervoeter van zijn bumper te schrapen... En NOG een half uur later waren we er dan: Viana do Castelo, aan zee. Snapten we ook meteen die 3 euro 30 ;)
Nu waren we alleen nog de zee kwijt. Navraag leerde ons dat we nog redelijk op de goede weg waren (ja om mezelf te beschermen gebruik ik maar ruime begrippen want 'redelijk op de goede weg' ben je meestal wel he?), en ineens was het daar dan. Een strand, dat wel, maar er was een zandstrand, dan stenen, rotsen, stenen en stenen en DAN pas de zee. Veel klimmen en tien keer bijna weggewaaid maar ik heb de oceaan eventjes aangeraakt. Wreed hoor, volgende keer vragen we wel naar het zandstrand.
Tijd om terug te gaan? Jep, als ik een nieuwe zonnebril heb. Deze keer moesten we in Ponte di Lima overstappen op de volgende hotsjbotsj die ons naar huis zou brengen. Leuk: we kregen de 'KLING'-versie van de hotsjbotsj, dus elke keer als er gestopt moest worden kwam er het vrolijke 'kling' dat ik vanuit Nederland zo vaak voorbij had horen komen. De chauffeur was ook anders, want deze had OF erg veel haast om thuis te komen OF hij wilde laten zien dat hij zijn cursus 'hoe-ontwijk-ik-door-extra-gas-te-geven-zwerfhonden-op-smalle-bergweggetjes' voor gevorderden meer dan waard was. Nou, zie maar dat we thuis komen, dan zie ik het ook wel.
En toen stonden we weer op het busstation in Arcos en dan... alleen nog maar je berg op wandelen. Pffffff... als ik terugkom moet ik zeker twintig keer per dag de trap op en af sjouwen, anders krijg ik last van ontwenningsverschijnselen! Eenmaal terug in Pousadinha, eten, naar huis bellen en dan toch nog een keer klimmen dan: mijn bed in.
Dat was het weer voor deze keer, als er weer iets boeiends (?) gebeurt, horen jullie het weer!
Heel veel groetjes vanuit hier!
xxx Nel
Spullen pakken, toch maar een handdoek, zonnebrand en zwemspullen erbij, lunch en mijn zonnebril. Zonnebril? Uuuhm... zucht het is ook steeds hetzelfde! Keuken, eet- en slaapkamer, garage... Nop! Wéér een nieuwe kopen maar, nu eerst op naar de bus. Zei je 3 euro 30? Voor een half uurtje? Dat is zowat Nederlands tarief! Nou ja, zee is ook wat waard.
Een half uurtje... Hots-bots! How do you say it Nellek? Hots-bots. Chotsj-botsj. En in Polen dan, Dominika? Daar brak ik mijn tong over. We will call it a Chotsj-botsj then, ok? Sure. En NOG een half uurtje... Als je ergens heen wil hoef je alleen maar aan de kant van de weg te gaan staan (pas op, dat zou voor mij ook moeilijk zijn, want je moet wel aan de goede kant gaan staan...) en je hand op te steken om in te stappen.
De chauffeur hield het spannend voor zichzelf (en voor ons) door het kaartjes uitdelen, geld teruggeven en rijden tegelijk te doen. En NOG een half uurtje... Stiekem was het wel een luxe hots-bots: we hadden zelfs airco de eerste honderd meter na elke stop. Daarna vond de chauffeur het toch wel weer tijd om de deuren dicht te doen.
Overigens hadden we nog geluk met de chauffeur want hij scheen zijn cursus 'hoe-ontwijk-ik-zonder-te-remmen-zwerfhonden-op-smalle-bergweggetjes' succesvol te hebben afgesloten. Dit bespaarde ons een hoop tijd want elke willekeurige Nederlandse buschauffeur zou een keer of tien uit hebben moeten stappen om een viervoeter van zijn bumper te schrapen... En NOG een half uur later waren we er dan: Viana do Castelo, aan zee. Snapten we ook meteen die 3 euro 30 ;)
Nu waren we alleen nog de zee kwijt. Navraag leerde ons dat we nog redelijk op de goede weg waren (ja om mezelf te beschermen gebruik ik maar ruime begrippen want 'redelijk op de goede weg' ben je meestal wel he?), en ineens was het daar dan. Een strand, dat wel, maar er was een zandstrand, dan stenen, rotsen, stenen en stenen en DAN pas de zee. Veel klimmen en tien keer bijna weggewaaid maar ik heb de oceaan eventjes aangeraakt. Wreed hoor, volgende keer vragen we wel naar het zandstrand.
Tijd om terug te gaan? Jep, als ik een nieuwe zonnebril heb. Deze keer moesten we in Ponte di Lima overstappen op de volgende hotsjbotsj die ons naar huis zou brengen. Leuk: we kregen de 'KLING'-versie van de hotsjbotsj, dus elke keer als er gestopt moest worden kwam er het vrolijke 'kling' dat ik vanuit Nederland zo vaak voorbij had horen komen. De chauffeur was ook anders, want deze had OF erg veel haast om thuis te komen OF hij wilde laten zien dat hij zijn cursus 'hoe-ontwijk-ik-door-extra-gas-te-geven-zwerfhonden-op-smalle-bergweggetjes' voor gevorderden meer dan waard was. Nou, zie maar dat we thuis komen, dan zie ik het ook wel.
En toen stonden we weer op het busstation in Arcos en dan... alleen nog maar je berg op wandelen. Pffffff... als ik terugkom moet ik zeker twintig keer per dag de trap op en af sjouwen, anders krijg ik last van ontwenningsverschijnselen! Eenmaal terug in Pousadinha, eten, naar huis bellen en dan toch nog een keer klimmen dan: mijn bed in.
Dat was het weer voor deze keer, als er weer iets boeiends (?) gebeurt, horen jullie het weer!
Heel veel groetjes vanuit hier!
xxx Nel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
